Aslında önceden yazdığım fakat bir türlü ekleyemediğim bu yazıyı sonunda ekledim :) Üzerinden biraz zaman geçti ama benim için anlamını yitirmedi. İşte o yazı :
Hayatım film olsun istiyorum bazen ya da roman. Ne güzel olurdu. İnsanın kendine dışarıdan bakmaya çok ihtiyacı var bence. Yaptıklarımı, belki de kendimin bile hatırlamadığı birçok şeyi izlemek. Nasıl bir duygu acaba? Öncesinde heyecan verici olduğu kesin ama insan herşeyle yüzleşmeye hazır mı acaba? Görmediklerini görmeye...
Bunu gerçekten isterdim. Ama mümkün olduğunca objektif olmasını da isterdim. Bu hayatımda alabileceğim en güzel hediye olurdu herhalde. Hayatımı anlatan bir film ya da roman... Kimbilir farkında olmadan yaptığımız ne çok şey var. Bir de bunların bedelini ödedik tabi. En ağır olanı da bu olsa gerek;farkında olmadan yaptıklarının bedelini ödemek. İşte bu ve bunun gibi birçok hüzün verici olayla birlikte yine hatırladığımız, hatırlamadığımız tüm sevinçleri, kahkahaları bir dizi görüntü olarak izlemek, dışarıdan biri gibi. Bu çok tuhaf. Bu imkana sahip olmuş insanları gerçekten çok şanslı görüyorum. Ama yaşananları onlara sormak gerek.
Son gittiğim film 'Melekler ve Kumarbazlar' gerçek bir yaşam öyküsü. Filmden çıktıktan sonra, gerçek kişilerin filmi izlemeye nasıl katlanabildiklerini düşündüm. Aslında yaşamlarının tamamı değil, sadece yaşamlarından bir kesitti anlatılan ama tüm yaşamlarını değiştirmeye yetmişti. Böylesine ciddi bir olayı film olarak izlemek gerçekten yürekli olmayı gerektirir.
Nihayetinde çok iyi düşünüp, iyi karar vermek gerek. Haa benim gibi nasıl olursa olsun bu benim hayatımdı izlemeye değer diyorsanız o başka, inşallah olur.
Hayatım film olsun istiyorum bazen ya da roman. Ne güzel olurdu. İnsanın kendine dışarıdan bakmaya çok ihtiyacı var bence. Yaptıklarımı, belki de kendimin bile hatırlamadığı birçok şeyi izlemek. Nasıl bir duygu acaba? Öncesinde heyecan verici olduğu kesin ama insan herşeyle yüzleşmeye hazır mı acaba? Görmediklerini görmeye...
Bunu gerçekten isterdim. Ama mümkün olduğunca objektif olmasını da isterdim. Bu hayatımda alabileceğim en güzel hediye olurdu herhalde. Hayatımı anlatan bir film ya da roman... Kimbilir farkında olmadan yaptığımız ne çok şey var. Bir de bunların bedelini ödedik tabi. En ağır olanı da bu olsa gerek;farkında olmadan yaptıklarının bedelini ödemek. İşte bu ve bunun gibi birçok hüzün verici olayla birlikte yine hatırladığımız, hatırlamadığımız tüm sevinçleri, kahkahaları bir dizi görüntü olarak izlemek, dışarıdan biri gibi. Bu çok tuhaf. Bu imkana sahip olmuş insanları gerçekten çok şanslı görüyorum. Ama yaşananları onlara sormak gerek.
Son gittiğim film 'Melekler ve Kumarbazlar' gerçek bir yaşam öyküsü. Filmden çıktıktan sonra, gerçek kişilerin filmi izlemeye nasıl katlanabildiklerini düşündüm. Aslında yaşamlarının tamamı değil, sadece yaşamlarından bir kesitti anlatılan ama tüm yaşamlarını değiştirmeye yetmişti. Böylesine ciddi bir olayı film olarak izlemek gerçekten yürekli olmayı gerektirir.
Nihayetinde çok iyi düşünüp, iyi karar vermek gerek. Haa benim gibi nasıl olursa olsun bu benim hayatımdı izlemeye değer diyorsanız o başka, inşallah olur.
02/01/2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder